In het park bij de fraaie 18e-eeuwse Freylemaborg staan verschillende monumentale bomen. Blikvanger op het gazon achter de borg is een schitterende Amerikaanse zwarte walnoot. Hij heeft een scheve stam en brede kroon. Deze boom is mogelijk bij de herinrichting van het park in de Engelse landschapsstijl rond 1800 aangeplant. De noot is door een boomverzorger behandeld: in de kroon zijn staalkabels aangebracht. De Amerikaanse walnoot wordt duidelijk hoger dan zijn Europese verwant en heeft een opvallende heldergele herfstkleur.

Een tweede topper op de Freylemaborg is de 'Tweelingeik'. Dit is verreweg de dikste eik van de provincie hij is duidelijk ontstaan door de fusie van twee gelijktijdig geplante eiken. Gezamenlijk vormen ze een imposante boom, waarvan vermoed wordt dat hij al uit de eerste helft van de 18e eeuw dateert.

Boomnummer: 1692296
Plantjaar: 1880-1890
Omtrek: 300 cm
Hoogte: 8 m

Het zal bij het planten niet de bedoeling zijn geweest dat deze beuk zo terecht is gekomen: in de berm van de provinciale weg tussen Kornhorn en Opende. De boom lijkt de laatste uit een groep leibeuken, ooit gepland om de niet meer aanwezige oude boerderij van schaduw te voorzien. De beuk heeft in de loop der jaren schade door aanrijdingen doorstaan. Het is echt een boom die je moet gaan zien, vanwege zijn kracht, zijn vorm en standplaats.

Boomnummer: 1686433
Plantjaar: 1860-70 of na 1873
Omtrek: 620 cm
Hoogte: 32 m

Dat populieren oud kunnen worden en er op respectabele leeftijd nog prachtig bij kunnen staan, bewijst deze populier van Heiligerlee. De boom is mogelijk geplant bij de aanleg van het Graaf Adolf Monument in 1873. In de boeken staat deze boom bekend als een zwarte populier, maar vermoedelijk is het een gewone populier. De onderste takken hangen te hoog om een blaadje voor determinatie te plukken. Dus het is gewoon weer wachten tot de herfst om te kijken welke populierensoort het is.

Boomnummer: 1680908
Plantjaar: 1830-1840
Omtrek: 416 cm
Hoogte: 25 m

Bij de Damkerk in Hoogezand staat een groep van drie indrukwekkende beuken. Dat men hier twee bruine en één groene beuk heeft gecombineerd is opvallend en zal wel niet bedoeld zijn door de planter.

Boomnummer: 1684602
Plantjaar: 1891
Omtrek: 346 cm
Hoogte: ± 18 m

Deze okkernoot (walnoot) is een bijzondere en indrukwekkende herdenkingsboom. Volgens de overbuurman van de notenboom is hij geplant voor de hier vroeger staande boerderij, ter herdenking van het in 1891 overleden zoontje van de bewoners.

Een prachtig voorbeeld van een pluimiep! Het betreft hier één van de dikste exemplaren van Nederland. Deze cultivar van de bergiep, met korte, brede en gekrulde bladeren is meestal geënt op de onderstam van een 'Belgica' iep. Gelukkig is deze variëteit redelijk resistent tegen de iepziekte. Naast de iep staat ook een mooie goudes, met de indrukwekkende wetenschappelijke naam Fraxinus excelsior 'Jaspidea'. Deze soort is in Groningen opvallend vaak te zien.

Boomnummer: 1688362
Plantjaar: 1810-1820 (of ± 1765)
Omtrek: 645 cm
Hoogte: ± 18 m

Deze zeer fraaie beuk is de dikste beuk van Groningen. Vermoedelijk gaat het hier om een boomboeket: een bundel van drie stammen die met elkaar zijn vergroeid. De beuk staat in de tuin van het enige overgebleven Steenhuis in Groningen.

Boomnummer: 1685186
Plantjaar: 1930-1940
Omtrek: 275 cm
Hoogte: 16 m

In een parkje in Oude Pekela staan drie exemplaren van een zelden in Nederland aangeplante boomsoort: de kurkboom. Een prachtige soort, afkomstig uit de Amurvallei in het verre oosten van Siberië en China. In het Landelijk Register van Monumentale Bomen staat ook maar één andere kurkboom, in Arnhem. De kurkboom valt op door de dikke, kurkachtige schors en het samengestelde blad.

Boomnummer: 1694805
Plantjaar: 1870-1880
Omtrek: 408 cm
Hoogte: 12 m

In de tuin rond de Piloersemaborg is een zeer bijzondere boom te vinden: hij staat niet, maar ligt! Jaren geleden is deze zomereik omgewaaid. De wortels steken nog recht omhoog. De massieve stam ligt horizontaal. Ook is een afgestorven gesteltak te zien, dit is een zware tak in de kroon van een boom. Toch leeft de eik nog volop. Een enorme hoofdtak vormt een kroon die deels over de omringende gracht hangt; een aantal forse takken steken verticaal vanuit de stam en de gesteltak omhoog. Een prachtig voorbeeld van de levenskracht van bomen! Gelukkig zien de eigenaren, de Stichting Piloersemaborg, dit ook en laten ze de boom rustig doorleven. De Piloersemaborg is de enige overgebleven boerderijborg in Groningen.

Boomnummer: 1692453
Plantjaar: 1900-1910
Omtrek: 168 cm
Hoogte: 10 m

Deze gele kornoelje is het grootste, bekende, exemplaar van zijn soort in Nederland. Hij staat te pronken bij de ingang van het Museum Stad Appingedam. Deze inheemse soort is meestal struikvormig; hier is hij uitgegroeid tot een fraaie boom. De uitbundige gele bloei geeft de museumingang in februari - maart een feestelijke sfeer.