Locatie: Google maps link
Plantjaar: 1987

Het is een belevenis om in de Groene Kathedraal van Zuidelijk Flevoland te lopen. 178 Italiaanse populieren geplant volgens de plattegrond van de Kathedraal van Reims. Ontwerper van deze bomenkathedraal is de kunstenaar Marinus Boezem. Waar in Reims zuilen staan, wordt de kathedraal in Almere gedragen door bomen. De bomen hebben nu ongeveer dezelfde hoogte als de zuilen van de stenen kathedraal. Beide kathedralen zijn 150 meter lang en 75 meter breed. De Groene Kathedraal is niet gebouwd voor de eeuwigheid, bomen hebben immers een beperkte levensduur.

Boomnummer: 1683163
Plantjaar: 1920-1930
Omtrek: 264 cm
Hoogte: 24 m

Rondom het Kerkje aan de Zee in Urk en de aangrenzende begraafplaats staan de dikste bomen van het voormalig eiland Urk. De iepen staan dan ook niet met hun voeten in nieuwe grond, zoals de rest van Flevoland. Ze staan op het hoogste punt en vangen veel wind. Daar zijn ze goed tegen bestand. Van de oorspronkelijk 16 bomen zijn er nog 10 over. Enkele iepen zijn geveld door de iepenziekte. Het kerkgebouw is het oudste gebouw van deze plaats, gebouwd in 1786 en eist meestal alle aandacht op. Deze stoere iepen zijn echter ook zeker de moeite van het bekijken waard.

Locatie: Google maps link
Plantjaar: 1972
Omtrek: 240 cm
Hoogte: 18,50 m

Aan de Lepelaarweg, op een oude stortplaats in Zeewolde staat de dikste Dodoensiep van Europa. Samen met andere iepensoorten is de boom in de jaren zeventig aangeplant als proef: welke bomen zijn bestand tegen de gevreesde iepenziekte. De bomen zijn nog betrekkelijk jong, nog geen 50 jaar. De Dodoensiep is een belangrijke boomsoort aan het worden vanwege zijn weerbaarheid tegen de iepenziekte.

Boomnummer: 1688948
Plantjaar: 1940-1950
Omtrek: 338 cm
Hoogte: 21 m

Aan de Voorsterweg van gemeente Marknesse bij het Voorsterbos staat een indrukwekkende, geweldig uitgegroeide schietwilg. Zijn standplaats bestaat tot op heden uit een brede strook met bosplantsoen rond de door anti-kraak bewoonde bebouwing van het voormalige Waterloopkundig laboratorium. Mocht het voormalig laboratorium ooit nog een andere bestemming krijgen, dan is het zaak deze fraaie wilg in te passen in de nieuwe plannen.

Locatie: Google maps link
Plantjaar: ± 1942

Deze wilg in de Noordoostpolder is een uitgegroeide piketpaal, een grensboom. In de drooggevallen Noordoostpolder werden de contouren van land, water en wegen uitgezet met wilgentakken. De tak waar deze bijzondere boom uit is gegroeid werd gebruikt voor het uitzetten van de voormalige Kamperweg tussen Emmeloord en Kampen. Bij de omvorming van de Kamperweg tot de N50 in 1999 is de wilg elders neergelegd. Uit deze liggende boom is een heel wilgenbosje is ontstaan. In 2012 is deze wilg opnieuw tientallen meters verplaatst. Het wilgenbosje doet het prima en het is fraai om te zien hoe scheuten uitgroeien tot bomen.

Locatie: Google maps link
Plantjaar: ± 1927 
Hoogte: 15 m

De plataan in het Homeruskwartier in Almere is 90 jaar! Het is een herplant. Begin 2014 kreeg de boom deze nieuwe plek in het Homeruskwartier in Almere Poort. De enorme boom komt uit het zuiden des lands. Eenvoudig was het niet om deze boom in te passen, maar het is goed gelukt. Het is wel even passen en meten geweest voordat hij op de juiste plek was gezet. De plataan is 15 meter hoog en drie keer zo oud als de stad zelf.

Locatie: Google maps link
Plantjaar: ± 1975
Omtrek: 240 cm
Hoogte: 20 m

Deze uit de Kaukasus afkomstige vleugelnoot heeft het in de vette klei van de Flevopolder prima naar zijn zin. Al is hij in de ogen van veel boomliefhebbers nog erg jong, de boom valt in deze omgeving van nieuw land en nieuwbouw op. Hij is al behoorlijk hoog en zijn kroon waaiert mooi uit, in de zomer vol met groene, hangende slingers van vruchten. Van nature vormt hij veel wortelopslag. Deze Kaukasische vleugelnoot staat mooi vrij, hij heeft alle kans om uit te groeien tot een monumentale boom.

Locatie: Google maps link
Plantjaar: 1977

Ietwat verborgen in het Horsterwold staat aan de Groenewoudseweg te Zeewolde een uniek bos(je): dit is het grootste Japanse iepenbos buiten Japan. In zijn zoektocht naar resistente iepen heeft Hans Heybroek (iepenspecialist) in 1976 een reis gemaakt naar Japan. Om daar geschikt materiaal te vinden voor het ontwikkelen van een iepziekte-resistente iep. De Japanse veldiep (Ulmus japonica) is zo’n boom en hij is geschikt voor ons klimaat. Hij kan tegen natte standplaatsen en heeft het bladformaat en de statuur van de Hollandse iep. De Japanse iep gedijt onder de Nederlandse omstandigheden uitstekend, zoals we in het enige Japanse iepenbos van Europa kunnen aanschouwen.